Pristup je sa magistralnog evropskog puta E70 na izlazu iz Oršave prema Drobeta Tr.Severinu. Završava se na ušću reke Bahna u Dunavu.

Trasa je srednje teška a potrebno vreme za prolaženje oko 5 sati.

Trasa je obeležena plavim pravougaonim trouglom sa belim ivicama.

Ekotutistička trsa je u brdovitom kraju bez strmog reljefa i to u depresiji Bahana-Oršava. Krajevi trase su u Oršavi (pored željezničke stanice) i ušću Bahne na Dunavu. Evolucija sliva Bahna-Oršava počinje u gornjem elvecijanu, kada se u okviru jednog važnog rasednog sistema pojavljuje jedan uski zaliv miocenskog mora (20 miliona godina), koje je u tom periodu pokrivalo Olteniju. Zaliv je poćinjao kod Baja de Arama prolazio naspram sela Balta i završavao se verovatno negde južno od Bahane.

Međuplaninski sliv Bahna-Oršava je u stvari tercijarni ostatak kanala koji su povezivali dačanski sliv sa Pontično-panonskim slivom u eri sredenjeg miocena (20 miliona godina), kanali su prolazili kroz ovaj deo južnih Karpata, koji su o to vreme bili presecani velikim brojem morskih zaliva.

Period kada su postojali ti zalivi i kanali bio je relativno kratak, ali dovoljan da se u slivu Oršava stvore deponije i do 1000 m debljine na dužinu od oko 18 km a širini od samo 1,5-4 km.

Međuplaninski sliv Oršava-Bahna nastao je tektonskim putem u periodu donjeg Badenijana (16 miliona godina) banedijanskim prodiranjem mora u getsko kopno. Banedijansko prodiranje mora je prodrlo u Paratehijansko more sa normalnm morskom vodeom u eri donjeg badenijana.

Kao svako klasično prodiranje, u osnovici su slojevi konglomerata, preko kojih su krečnjaci, bela laporovita glina, nekoliko slojeva peska, gline, rečnog šljunka, a u svim tim slojevima nailazimo na ostatke biljnih tragova, preko kojih sledi šljunak iz sarmacijanske ere (12 milona godina).

Sarmacijanska fauna je fauna mešavine slane i slatke vode nastale zatvaranjem centralnog Paratetisa u planetarnom okeanu.Počev od sarmacijana, vode Sarmatskog mora su mešavina slane i slatke vode, isto kao i one u dačanskom slivu, koji je deo centralnog Paratetisa.

Krajem Badenianske ere, severni deo sliva je izolovan, pa je moguće da u toj eri počinje i proces prekida veze sa dačanskim bazenom, prekid koji postaje konačan početkom sarmavijana. Neke karakteristike faune (posebno manjih dimenzija) su rezultat specifičnih uslova u slivu manjih dimenzija.

Trasa je veoma važna sa istorijske tačke gledišta, jer, skoro polovina trase koja vijuga dolinom Carovca, poklapa se sa nekadašnjom graničnom linijom austro-ugarske carevine. Inače, trasa sledi stazu kojom su išle stare graničarske patrole u 19.veku, pa staza se i zove Patraula (na rumunskom patrula-patrola).

Ekoturistička trasa je laka, izuzetak su kratke deonice u samom koritu Tarovca.