Manastir Vodica se nalazi na 15 km zapadno od Drobete Turn Severina, u istoimenoj dolini, i najstarije je monaško zdanje u zemlji. Podigao ga je između 1370.-1375. kaluđer Nikodin (došao je iz Srbije, ktitor i drugih rumunskih manastira – Tismana, Krivelnik i verovatno još drugih, organizovao je monahalni život u Vlaškoj), o trošku Vladara Vlaške, Vladislava 1.
Od samog početka, Vodica je bila predstraža pravoslavlja u ovoj zoni, kao i duhovni obrazovni centar za sve okolne krajeve naseljene sa rumunskim življem. Svesni značaja kojeg ima ova sveta ustanova, Vladislav 1. i njegovi naslednici su bogato darovali ovaj manastir. Lociran na strateškom mestu, na raskrsnici carevina, manastir je imao veoma burnu prošlost. Stalno napadnut i poharan, samo posle jednog veka svog postojanja, prva crkva je bila napuštena , posle čega se i srušila. Na njenom mestu, početkom 15. veka izgrađena je druga crkva, čije se ruševine mogu videti i danas. Podigao je vladar Vlaške, Vladislav Vlajku između 1370. i 1375. Od samog početka manastir je darivan od vlaških vladara posedima i selima, primajući i značajnu pomoć u novcu i hrani, knjigama i draguljima. Što se tiče arhitekture, crkva manastira Vodica je izgrađena u klasičnom stilu rumunskih crkvi koje su se tada gradile u Vlaškoj : u obliku deteline (detelinast) sa pravougaonim pronaosom, sa dve bočne apside. Zatim sledi oltar i on sa apsidom.

Život u manastiru nije bio tih, jer đerdapsko područje, koje je bilo streški važno, gde vojni, ekonomski i politički interesi Mađarske, Vlaške, bugarskih careva, kao i srpskih despota, stvarali su stalno konfliktualna stanja. Posle 1500. godine manastir prestaje da radi, obnovljen je 1996. godine od igumana Nikodima Nikolaesku, današnji episkop severinske i strehajske eparhije.

Sa arheološkog stanovišta ruševine manastira Vodica su istražena između dva svetska rata, i tada se ustanovilo da su bile dve faze gradnje, Vodica 1. i Vodica 2., kao i jednog odbrambenog zida koji je izgrađen prema reci Vodica. Nekoliko arhitektonskih elemenata, kao i keramike se nalaze u zbirkama Muzeja Regiona Porcile de Fier u Drobeta Turnu Severin.