Ostrvo Ada-kaleh nalazila se nizvodno od Oršave na 48 m nadmorske visine, a iznad ostrva se dizalo uzvisenje Alion koji se nalazi na 317 m nadmorske visine, locirano severno od Dunava, a južno od Golubinske planine. Ostrvo je imalo 1750 m dužinu, a 400-500 m širinu.

U srednjovekovnim dokumentima ostrvo je nazvano i drugim imenima : Karolina, Poriza, Čugene Adasia (Ciganska ada), Ada-IKebir (Veliko Ostro). Naziv Ada Kaleh (Ostrvo tvdjava) nastao je posle 1788. a postalo je zvanično ime 1878. Ostrvom su neizmenično vladali turci i austrijanci. Prva utvrdjenja je izgradio Janku de Hunedoara (Hunjadi Janko), vojvoda Transilvanije, da bi zaustavio pohod turaka. Ostrvo je imalo veoma burnu istoriju zbog svog strateškog položaja. Izmedju 1718.-1739. kada je bilo pod austrijancima izgradjena je tvrdjava tipa Vauban, u obliku zvezde.

Tvrdjava je imala oblik paralelograma sa bastionima, kazematama i odbrambenim rovovima. Utvrdjenja su medjusobno bila povezana podzemnim tunelima. Posle izgradnje Hidroenergetskog i Plovidmenog Sistema Djerdap I, ada Ada-Kaleh je pokriveno vodama Dunava, a tvrdjava je premeštena na ostrvu Šimian.
Austrijsko-turski ratovi vodjeni u 17.veku i početkom 18.veka ukazali su na potrebu izgradnje u zoni Djerdapa tvrdjave po novom sistemu koji je mogućnosti da odoleva artiljeriskom napadu.

Godine 1989 austrijski general Veterani predlaže izgradnju na tom ostrvu tvrdjave pentagonalnog oblika. Njegov je predlog podržao grof Marsigli, tako je i počela izgradnja rovova i palisada. Izmedju 1716. i 1718, Eugeniu Savojski je zatražio da budući guverner Banata preuzme pitanje izgradnje tvrdjave. Pripremni preliminarni radovi su počeli u avgustu 1717., kada je ostrvo povezano sa obalom pomoću mosta od plovila za prevoz materijala. Godine 1737. utvrdjenje je završeno. Pored tvrdjave izgradjena su još dva spoljna utvrdjena pojasa. Zbog konfiguracije ostrva, zvezda je imala izdužen oblik. Izgradjeni su uobičejeni bastioni i kazemati, medjusobno povezani galerijama od opeke, a koji svi zajedno su sačinjavali veliko unutrašnje dvorište. Pristup tvrdjavi je bio sa istočne i zapadne strane kroz nekoliko reda kapija ukrašene kamenom, u baroknom stilu. Zidovi visine 25 m izgradjeni isto od opeke bili su predvidjeni sa puškarnicama koje su bile uske spolja i proširene prema unutrašnjosti, ćoškovi su izgradjeni od isklesanog kamena. Iznad istočne kapije podignuta je moskeja koja je ponovo izgradjena 1903. na mestu bivšeg franjevačkog manastira. Na jednom zidu istočne kapije nalazi se napis iz 1739. koji veliča pobedu turaka.

Tvrdjavu tipa Vauban, Ada-Kaleh, izgradili su je austrijanci posle mira koji je potpisan u Karlovcu (1718.). Pružajući se na najvećem delu ostrva, tvrdjava je bila jedna od najznačajnijih utvrdjena Evrope te vrste. Uskoro, nakon izgradnje, tvrdjava je pala u rukama turaka. To je i utvrdjeno mirom koji je zaključen u Sistovu po kojem Ada-Kaleh pripada turcima, a Oršava austrijancima. Na osnovu mira koji je bio potpisan u Berlinu (1878.), Ada-Kaleh ostaje kao muslimanska oaza na Dunavu, u vlasništvu sultana ali pod austro-ugarskom upravom, imajući specijani status. Ostrvo je imalo kneza, sudiju i sveštenika – muslimanskog, a zastava na jarbolu je bila turska. Godine 1923. meštani su zatražili da ostrvo bude pripojeno Rumuniji.

Sredinom 20.veka meštani su bili tuskog porekla. Mesto se razvilo u unutrašnjosti utvrdjenja. Kuće su izgradjene koristeći opeku izvadjenu iz zidova utvrdjenja, a deo kuća je podignut iznad samih kazemata. Mešavina vojne i civilne arhitektute, bogata vegetacija sredozemnog tipa koja je pokrila ostatke utvrdjenja doprineli su, zajedno sa isorijskim spomenicima i tradicionalnim turskim proizvodima, da naselje postane vrlo poznato.

Izgradnjom Hidroenertgetskog i Plovidbenog Sistema Djerdap I postavilo se pitanje konzervacije tvrdjave i njeno premeštanje na ostrvu Šimian. Tako da su izmedju 1966. i 1968. izvedena arheološka istraživanja na ostrvu Ada-Kaleh i obeleženi su glavni arhitektonski elementi koji trebaju da pomognu rekonstrukciju tvrdjave na novoj lokaciji. Na taj način na ostru Šimian je obnovljen deo trvdjave, kao i deo nadgrobnih spomenika, kao i grob Miskin Babe.

Svedok bezbroj istorijskih dogadjaja, Ostrvo Šimian je bilo idealno mesto za rekonstrukciju tvrdjave tipa Vauban. Samo ostrvo Šimian bilo je naseljeno jos iz neolitika, pa dalje u epohi bronza, tu se nalaze ostaci dačansko-getske i rimske civilizacije.