Manastir Baja de Arama nelezi se na severo-zapadu Oltenije, na visoravi Mehednica, u mestu Baja de Arama.

Hram manastira je : Sveti Mihajlo i Gavrilo-Arandjelovdan (8.novembra).

Jednostavna arhitektura crkve je kombinacija epohe Mateja Basaraba, koju karakteriše veličanstvena zgrada sa crkvenim tornjem u pronaosu, sa okruglim stubovima od opeke i stepenice tornja na severnom zidu, i brankoveaneki stil iz 18.veka, novina je u tome što se predvorje oslanja na stubove u obliku luka, kao i rezbareni ikonostas.

Po lokalnoj tradiciji, stari manastir (prvobitno je bio manastir za kaludjere) je bio izgradjen još 1400.godine za vreme Svetog Nikodima iz Tismane, a imao je drvenu crkvu.
Sadašnji manastir je podignut na mestu stare drvene crkve krajem 17.veka po nagovoru vladara Konstantin Brankoveanu-a, koji 1695. odobrava i pomaže podizanje svetog mesta.

Gradnja počinje neto kasnije, tj.1699. i završava se 1703. kada je i osvećena. Ukrasivanje bogomolje je delo poznatog likovnog umetnika Neagoe i jeromonaha Partenije iz Tismane.
Manastir je počeo da radi jos 1703.godine. kao mali izolovani manastir, naknadno (pre 1718.) posvećen je Manastiru Hilendar sa Atosa.
Pošto je stalno bio pod upravom grčkih i srpskih igumana, manastir Baja de Arama je bio i centar medjukulturne i duhovne interferecije, most za vezu sa susednim srpskim narodom i mesto kulturnog i eklazističkog iskustva.

Od manastira sačuvana je samo igumanska zgrada, koja je posle pretvorena u parohijski dom i crkvu. Ćelije koje su se pružale prema bregu, prolaskom vremena su se srušile, iako 1890. u njima su jos stanovali kaludjeri.

Dana 29. januara 2008. dato je odobrenje za ponovno osnivanje Manastira Sveti Mihajlo i Gavrilo u mestu Baja de Arama, kao ženski manastir, pod juridiskcijom Episkopije Severina i Strehaje.